Déixame dicirche
Lidia
Aquí na beira do río
Nosas mans desenlazadas
Nosas almas quedas
Apenas dúas crianzas
Dous destinos nun só fío
Déixame dicirche
Que nada paga a pena
Que non hai auga para tanta sede
Nin pan para tanta fame
Que a vida pasa como pasa o río
Que duran as flores apenas
O que duran os nosos bicos
Mellor agardar espertos
Mellor agardar calados
Mellor deixar que fale o río
O que calen os nosos beizos
Déixame dicirche
Lidia
Que nada paga a pena
Agás este silencio atento
Dúas crianzas adultas
Sentadas ao sol
Aquí na beira do río
Suscribirse a:
Entradas (Atom)
