13/6/07

NOITE (Capricho barroco)

Estixia lagoa de alabastro punteada.
Lúbrica serpe de swing meigo e enroscado.
Viaxe atónita ao corazón da ausencia.
Vértigo de anduriña afiado en amianto.
Luzbel caligrafiada a neóns e debezos,
a fames sen fondo, a estandartes blancos.
Escura soidade, deslumbrada e bébeda.
Utopía dos amantes, fogar da luz dos faros.
Fermosura criminal con rúbrica felina.
Mentira omnívora, grial do diaño.
Mañá fica lonxe, mañá nunca chega.
Agora é agora: noite, viño e pecado.