6/2/07

DECEPCIÓN

Ti
que fuches gaivota
antes de ser corazón.
Ti
que cantaches derrotas
cando aínda non eras canción.
Di,
¿cómo foi que estes lirios
morreron nas miñas mans?
¿cómo foi rematar en vidros
aqueles augurios de mar?

1 comentario:

Anónimo dijo...

Me gusta tu blog literario, que te has marcado, ja ja.

De hecho la historia de Carmiña ya la conocía, me la habías mandado hace tiempo.

En fin de vez en cuando arremeteré vilmente contra estas páginas dejando en ellas decadentes comentarios ja ja ja.

Un saludo. Luis.