Un só xinete no horizonte, onde a chaira bica un ceo enfeluxado de grises. Os derradeiros restos do sol son devorados polo sangrante oeste, e as trebas dunha noite fatal precipítanse no mundo desde un profético leste.
Escóitanse os primeiros compases do terceiro movemento da Quinta Sinfonía de Beethoven.
E o xinete segue a se achegar...
No hay comentarios:
Publicar un comentario